جمعی عزاداری کنید، انزوا ممنوع!

بدانیم که با هم عزاداری کردن، غیر از بدون هم عزاداری کردن و دسته و‌جمعیتی جدا راه‌انداختن است. عزاداریِ جمعی، مشتی محکم بر دهان یاوه گویان و خار چشم دشمنان است و ضد انقلاب خارج و داخل کشور را ناامید‌می کند.

خداوند به ما نفرموده است هر کدام به تنهایی دستورهای الهی را انجام دهید. بلکه همواره سفارش به اجتماع و همراهی با جامعه و جمعیت مسلمین، مؤمنین و متدینین نموده است. رهبران الهی فرمودند: با هم نماز بخوانید، با هم روزه بگیرید، با هم قرآن بخوانید و...‌.

البته ممکن است کسی فریب نفس مسوّله را بخورد و گمان کند که در خانه به تنهایی عزاداری کردن، نماز خواندن و مانند آن، حضور قلب بیشتری برای انسان می آورد. لیکن چنین افرادی باید بدانند که ممکن است خدای نخواسته در اثر ترک جامعه و انزوای از امت اسلامی تحت ولایت شیطان قرار گیرند و ندانسته عمری را به عبادت شیطان سپری کنند. اینجاست که پاهای برهنه‌ی‌ عزیزان عزادار و سینه زن ابا‌عبدالله الحسین‌(علیه‌السلام) که مناسک عبادی و مراسم سوگواری را با هماهنگی کامل انجام می‌دهند بیشتر از پیشانی پینه‌بسته‌ی‌ متحجّران سطحی‌نگر و ظاهربین ارزش دارد. او نمی فهمد که به عبادت شیطان مشغول است. هیچ‌گاه به ما دستور انزوا نداده‌اند بلکه همه جا دستور به عبادت و اطاعت جمعی داده اند. حتی پیامبر اکرم‌(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: اگر کسی در نماز جماعت شرکت نکند من خانه اش را آتش می زنم(1). هرگز کسی خیال نکند که اگر ما نمازمان را در خانه به‌تنهایی بخوانیم کار صحیحی است. نماز داخل خانه غیر از نماز در مساجد است. مساجد را همیشه باید پر کرد که ما هر چه داریم از مسجد داریم.

اصولا شرکت در مراسم مذهبی و عزاداری سالار شهیدان، فواید و منافع بسیار دارد؛ چنان‌که امام حسین، علیه‌السلام، فرمودند: کسی که به سوی ما بیاید ـ یعنی در مجالس مذهبی حضور یابد ـ کتاب‌های مربوط به ما را بخواند و سنّت و سیرت ما را بیاموزد، از چهار فایده که قبلا ً به آن‌ها اشاره شد، بهره‌مند می‌شود:

1. با آیات محکم الهی و جهان بینی و معارف توحیدی آشنا می‌شود.

2. اگر ادراک عمیق معارف دینی میسور او نبود، داستان‌های عدالت‌آموز و تعدیل امور و قوا را می‌آموزد.

3. اگر ادراک او در مرحله‌ی‌ پایین‌تری بود، هماهنگی اجتماعی و آداب برادری و دوستی و آیین داد و ستد را فرا می‌گیرد.

4. اگر به هیچ یک از این‌ها دست نیافت، دست کم از همنشینی با عالمان برخوردار می‌شود و مشکلاتش را در حضور آنان رفع می‌کند یا گرفتار مشکلات تازه نمی‌شود. البته کمال استفاده در جمع بین فواید چهارگانه است؛ وگرنه به مقدار توان باید بین آن‌ها جمع نماید؛ «من أتانا لم‌یَعدَم خصلةً من أربع: آیةً محکمةً و قضیّةً عادلةً و أخاً مستفاداً و مجالسةَ العلماء».(2)

علاوه بر این چنانچه ارتباط خود را با مسجد مستحکم کردیم بچه‌ها و نسل آینده خود را بیمه خواهیم کرد و باید توجه داشته باشیم که اگر خدای ناکرده فرزندی از خانواده‌ای به انحراف کشیده شود آن خانواده به دردی توان فرسا مبتلا می شود، پس چه بهتر که رابطه را با مساجد که مهد تربیت همه‌ی‌ افراد، خصوصاً نوسالان و نونهالان است، برقرار کنیم.

پی نوشت:

1. بعد از رحلت رسول اکرم‌(صلی الله علیه و آله و سلم) عده‌ای از مغرضین وقتی که دیدند علی‌بن ابی‌طالب(علیه‌السلام) سرگرم کار حسّاس یعنی جمع قرآن است و به مسجد نمی‌آید با سوء‌استفاده کردن از کلام رسول‌خدا‌(صلی الله علیه و آله و سلم) تهدید به آتش زدن درب خانه‌ی‌ علی و فاطمه(علیهما‌السلام) کردند. با آن که علی(علیه‌السلام) معذور بود، اما آنها همین را بهانه قرار دادند....

2. بحار الأنوار، ج44، ص195